Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που εμφανίζονται στα δίκτυα παροχής ρεύματος είναι οι συχνές διακυμάνσεις στην τάση παροχής.

Οι συχνές και απότομες αλλαγές στην τάση τροφοδοσίας μπορούν να προκαλέσουν ποικίλα προβλήματα, όπως αύξηση του κόστους συντήρησης, αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας, καταστροφή ευαίσθητων ηλεκτρονικών – και όχι μόνο – εξοπλισμών και γενικότερα, προβλήματα λειτουργίας του εξοπλισμού.

Η χρήση των κατάλληλων σταθεροποιητών τάσης αποτελεί τη λύση στα παραπάνω προβλήματα που προκαλούνται από τις αυξομειώσεις της τάσης. Οι σταθεροποιητές τάσης δίνουν στην έξοδο τους, σταθερή τάση παροχής, διασφαλίζοντας την αδιάλειπτη και σωστή λειτουργία του εξοπλισμού μας.

Ποια είναι όμως τα κριτήρια επιλογής του κατάλληλου σταθεροποιητή;

1. Υψηλός βαθμός σταθεροποίησης

Οι διακυμάνσεις της τάσης καταπονούν τον εξοπλισμό μιας εγκατάστασης. Για παράδειγμα, εάν ένα μηχάνημα λειτουργεί συνεχώς υπό υπέρταση, τα μονωτικά του υλικά θα γηράσκουν πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, δημιουργώντας αυξημένα κόστη συντήρησης ή ακόμα και την ανάγκη αντικατάστασης.

Η λύση στο πρόβλημα είναι ένας σταθεροποιητής με υψηλό βαθμό σταθεροποίησης ώστε να εξαλείψει την καταπόνηση του εξοπλισμού.

Η σταθεροποίηση που επιτυγχάνει ένας σταθεροποιητής μετριέται με την ακρίβειά του. Όσο πιο υψηλή είναι η ακρίβεια του σταθεροποιητή, τόσο μεγαλύτερη σταθεροποίηση επιτυγχάνεται.

Μία ακρίβεια της τάξεως του 5% δεν είναι αποδεκτή, αφού μπορεί να αποσταθεροποιεί μία σταθερή τάση, εάν η διακύμανση του δικτύου είναι χαμηλότερη.

Αν όμως ο σταθεροποιητής έχει υψηλή ακρίβεια της τάξης του 0,5%, διασφαλίζεται η συνεχής λειτουργία του εξοπλισμού στην ονομαστική τάση λειτουργίας του. Ως αποτέλεσμα, μειώνεται η καταπόνησή του και αυτό, με τη σειρά του, συνεπάγεται τη μείωση της αναγκών συντήρησης και την αποφυγή φθορών και καταστροφών του εξοπλισμού (ή μερών αυτού).

Υψηλό βαθμό σταθεροποίησης μπορεί να φέρουν τόσο οι ηλεκτρομηχανικοί όσο και οι ηλεκτρονικοί σταθεροποιητές.

2. Ταχύτητα σταθεροποίησης

Στα ευαίσθητα δίκτυα μεταφοράς και αποθήκευσης δεδομένων, όπου οι ταχύτητες μεταφοράς είναι μεγάλες, ακόμα και σχετικά μικρές διακυμάνσεις της τάσης, μπορούν να δημιουργήσουν διάφορα προβλήματα στην επικοινωνία, όπως ενδεικτικά, λάθη στη μεταφορά δεδομένων ή καταστροφή ευαίσθητων εξοπλισμών (όπως σκληρών δίσκων, servers, μονάδων υπολογιστών κ.ο.κ.).

Ένας σταθεροποιητής χαμηλής ταχύτητας (σε ένα δίκτυο υψηλής ταχύτητας) δεν θα καταφέρει να εξαλείψει τα προβλήματα αυτά.

Αντίθετα, ένας υψηλής ταχύτητας σταθεροποιητής μπορεί να σταθεροποιήσει την τάση γρήγορα και έτσι, να αποτρέψει την εμφάνιση των παραπάνω προβλημάτων.

Πόση όμως πρέπει να είναι η ταχύτητα σταθεροποίησης ώστε να είναι ικανοποιητική;

Ένας βασικός κανόνας είναι ότι η απαιτούμενη ταχύτητα ενός σταθεροποιητή πρέπει να είναι τόση ώστε να μην γίνεται αντιληπτή η διακύμανση της τάσης από τον εξοπλισμό.

Οι ηλεκτρονικοί (ή στατικοί) σταθεροποιητές έχουν υψηλότερη ταχύτητα σταθεροποίησης σε σύγκριση με τους ηλεκτρομηχανικούς σταθεροποιητές, λόγω του τρόπου λειτουργίας τους, καθώς οι λειτουργίες του ελέγχου και της ρύθμισης γίνεται μέσω ψηφιακών καρτών και ομαδών θυρίστορς.

3. Δυνατότητα λειτουργίας υπό πλήρες φορτίο σε όλο το εύρος της τάσης

Στις μεγάλες διακυμάνσεις – πιο συγκεκριμένα όταν οι τάσεις είναι μικρές με σταθερό φορτίο – τα ρεύματα που προκαλούνται είναι μεγάλα. Υπό αυτές τις συνθήκες, το φορτίο του εξοπλισμού δεν μεταβάλλεται και απαιτεί σταθερή τροφοδοσία.

Θα πρέπει να προσέξετε λοιπόν, ώστε ο σταθεροποιητής που θα επιλέξετε να διασφαλίζει τη συνεχή λειτουργία υπό πλήρες φορτίο, ακόμα και στα κάτω όρια της τάσης.

Οι ποιοτικοί ηλεκτρομηχανικοί σταθεροποιητές, λόγω της κατασκευής τους και του τρόπου λειτουργίας τους, διαθέτουν πολύ μεγαλύτερες αντοχές σε υπερτάσεις, σε σύγκριση με τους ηλεκτρονικούς σταθεροποιητές.

Συνεπώς, ένας καλός ηλεκτρομηχανικός σταθεροποιητής διασφαλίζει αποτελεσματικά τη συνεχή λειτουργία υπό πλήρες φορτίο.

4. Εξασφάλιση αδιάλειπτης λειτουργίας εξοπλισμού

Στις περιπτώσεις διακοπών της τάσης, ο σταθεροποιητής θα πρέπει να εξασφαλίζει τη σωστή επαναφορά της τάσης, επιτυγχάνοντας την απορρόφηση τυχόν συσσωρευμένων φορτίων. Για να το πετύχει αυτό, θα πρέπει ο σταθεροποιητής να αντέχει σε καταπονήσεις υψηλών τάσεων και να έχει τη δυνατότητα λειτουργίας σε όλο το εύρος της τάσης υπό πλήρες φορτίο.

Η διακοπτική λειτουργία του ίδιου του σταθεροποιητή αποτελεί μία ακόμα περίπτωση καταπόνησης του εξοπλισμού της εγκατάστασης. Αν έχετε έναν σταθεροποιητή ο οποίος βασίζεται στην τεχνολογία ρελέ, δημιουργεί μικρές διακοπές κατά την ρύθμιση της τάσης. Αυτές οι μικρές διακοπές μπορεί να μην είναι αντιληπτές από το ανθρώπινο μάτι, ο εξοπλισμός όμως αντιλαμβάνεται την στιγμιαία αυξομείωση.

Ο κατάλληλος σταθεροποιητής τάσης θα πρέπει να οδηγείται από ψηφιακούς μικροεπεξεργαστές, οι οποίοι εκτελούν συνεχώς έλεγχο μεταξύ τάσης εισόδου και επιθυμητής τάσης, δίνοντας εγκαίρως την εντολή για την ζητούμενη σταθεροποίηση στο σύστημα ρυθμιστή της τάσης.

Σταθεροποιητές τάσης που εξασφαλίζουν την αδιάλειπτη λειτουργία του εξοπλισμού μπορεί να είναι είτε ηλεκτρομηχανολογικής λειτουργίας, είτε ηλεκτρονικής λειτουργίας, με την προϋπόθεση η ρύθμιση της τάσης να μην πραγματοποιείται μέσω ρελέ.

5. Ποιοτική τάση στην έξοδο του σταθεροποιητή

Εκτός της σταθερής τάσης, η ποιότητα λειτουργίας του εξοπλισμού επηρεάζεται και από την ποιότητα του σήματος της τάσης. Για παράδειγμα, η εισαγωγή θορύβου είναι ένα δείγμα κακής ποιότητας του σήματος της τάσης και μπορεί να καταστρέψει αποτελέσματα μετρήσεων ή/και τη μεταφορά δεδομένων.

Θα πρέπει λοιπόν ο σταθεροποιητής που θα επιλέξετε να διασφαλίζει τη μη εισαγωγή παραμορφώσεων και επιπλέον θορύβου στη γραμμή.

Σε γενικές γραμμές, το παραπάνω κριτήριο ικανοποιείται τόσο από τους ηλεκτρομηχανικούς όσο και από τους ηλεκτρονικούς σταθεροποιητές, λόγω του ότι η σταθεροποίηση της τάσης εκτελείται – και στους δύο τύπους σταθεροποιητή – μέσω μετασχηματιστή απομόνωσης στην «rms» τιμή της τάσης.

6. Ανάγκες συντήρησης

Ένα επιπλέον κριτήριο που θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας στην επιλογή σταθεροποιητή είναι οι ανάγκες και κόστη συντήρησής του.

Οι ηλεκτρονικοί σταθεροποιητές έχουν πολύ μικρές ανάγκες συντήρησης καθώς δεν εμπεριέχουν κινούμενα μέρη και αποτελούνται από ψηφιακές κάρτες και θυρίστορς.

Στους ηλεκτρομηχανικούς σταθεροποιητές, οι ανάγκες συντήρησης ποικίλουν ανάλογα με την ποιότητα και τον τρόπο κατασκευής του σταθεροποιητή.

Τα κινούμενα μέρη ενός ποιοτικού ηλεκτρομηχανικού σταθεροποιητή κατασκευάζονται από υλικά πολύ καλής ποιότητας, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιείται η φθορά στα μονωτικά υλικά που υπάρχουν στον αυτομετασχηματιστή που εκτελεί την ρύθμιση της τάσης. Με τον τρόπο αυτό, ελαχιστοποιούνται και οι ανάγκες συντήρησης.

7. Καταλληλότητα του σταθεροποιητή ανάλογα με τις προδιαγραφές εγκατάστασης

Τέλος, για την επιλογή του κατάλληλου σταθεροποιητή, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας τα δεδομένα της γραμμής τροφοδοσίας, όπως για παράδειγμα το εύρος του φορτίου της, ή το αν υπάρχει ανάγκη για συμμετρική ή ασύμμετρη σταθεροποίηση.

Τα φορτία που απαιτούν σταθεροποίηση της τάσης εισόδου τους μπορεί να είναι από πολύ μικρά της τάξεως του 1kva έως και κεντρικά φορτία 8000kva. Για την ανάγκη μιας γραμμής που τροφοδοτεί μικρά μονοφασικά φορτία, θα πρέπει να επιλεχθεί ένας σταθεροποιητής κατάλληλης ισχύος. Ακόμα καλύτερο θα είναι να υπάρχει και μία μικρή επαύξηση της ισχύος, ώστε να είστε καλυμμένοι και στην περίπτωση επέκτασης της γραμμής.

Αν η ανάγκη της γραμμής είναι για ασύμμετρη σταθεροποίηση – αναφερόμενοι πάντα σε τριφασικά φορτία – θα πρέπει να διασφαλισθεί η δυνατότητα κάλυψης της. Στην περίπτωση, λοιπόν, όπου μία γραμμή έχει περισσότερα φορτία από μία άλλη – για παράδειγμα, στη μία φάση είναι συνδεδεμένος ο φωτισμός ενός χώρου, ενώ υπάρχουν και τριφασικά φορτία συνδεδεμένα και στις τρεις φάσεις, όπως είναι ένας τριφασικός κινητήρας), η φάση με τον φωτισμό θα απαιτεί μεγαλύτερο ρεύμα από τις άλλες, όπως φαίνεται και στην εικόνα που ακολουθεί.

Με σκοπό την σωστή σταθεροποίηση, θα πρέπει ο σταθεροποιητής να μην επηρεάζεται από αυτή την ασυμμετρία.

Επίσης, το σημαντικότερο ίσως κομμάτι, της επιλογής σωστής οικονομοτεχνικής λύσης είναι το ποσοστό διακύμανσης που υπάρχει στην τάση δικτύου/τροφοδοσίας και απαιτεί σταθεροποίηση. Σε ένα δίκτυο με πολύ συχνές και μεγάλες βυθίσεις, όπως είναι οι βιομηχανικές περιοχές, απαιτείται η σταθεροποίηση μεγάλων ποσοστών βύθισης (όπως έως 35%) και μικρότερων υπερτάσεων (όπως +15%).

Συμπερασματικά, το ιδανικό είναι να υπάρχει μια σχετικά μεγάλη ποικιλία μοντέλων σταθεροποιητών, ώστε να αυξάνονται και οι διαθέσιμες επιλογές ανάλογα με τις εκάστοτε προδιαγραφές της εγκατάστασης για την οποία προορίζεται ο σταθεροποιητής.

Οι ηλεκτρομηχανικοί σταθεροποιητές διαθέτουν μεγαλύτερη ποικιλία μοντέλων όσον αφορά την διακύμανση εισόδου, σε σύγκριση με τους ηλεκτρονικούς σταθεροποιητές.

Για περισσότερες πληροφορίες ή διευκρινίσεις σχετικά τον τρόπο επιλογής του κατάλληλου σταθεροποιητή για την εγκατάστασή σας, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο 210.3460222.